Махамбет отемисулынынкандай ерлик жасаганын, жастык шагын, калай батыр болганын,…

Ол қазақстанның жерін қайта кайтару, яғни жер үшін және бостандық 1836 — 38 жылдарда көтеріліс бастады. Жастайынан аңшылық өнерге құмартып өсті. Асқан дарындылығына қалың жұртшылық бас иген. Махамбеттің өлеңдері бостандық пен әділдікті, халық көсемдерінің батырлығын қалың халық бұқарасына паш ету мақсатында жазылды. Шығармалары 1939-89 жылдар арасында 8 рет жеке кітап болып шықты, оқулықтар мен жинақтарға енді. Оның өмірі мен шығармашылығы жөнінде Х. Досмұхамедов, М.Әуезов, Қ. Жұмалиев, З.Қабдолов, Х. Сүйішәлиев, С.Қирабаев, Ә. Дербісәлин, Р. Бердібаев, М. Мағауин, Қ. Сыдиықов, т.б. ғалымдар мен қаламгерлер зерттеулер, мақалалар жазды, пікірлер айтты. Махамбет өлеңдері 1908, 1912, 1925 ж. Қазан, Орынбор, Ташкент қалаларында жарық көрді."Жәңгірге» , «Баймағамбет сұлтанға» деген өлеңдерінде үстем тап өкілдерін бет-пердесін жырта шенесе, «Мұнар күн» өлеңінде ел басындағы ауыртпалықты күйзеле, ашына айтты. Исатай — ақынның кеп өлендерінің басты қаһарманы. «Тайманның ұлы Исатай» , «Исатай деген ағам бар» , «Исатай сөзі", «Тарланым», т.б. өлеңдерінде Исатайдың адамгершілігі, азаматтығы, батырлығы, қайсарлығы сипатталады.